وجوب نفسیوجوب متعلق به شیء دارای مصلحت ذاتی را وجوب نفسی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفوجوب نفسی، مقابل وجوب غیری بوده و به وجوبی گفته می‌شود که به خاطر وجود مصلحت در متعلق آن، به طور مستقل واجب شده است، نه به منظور رسیدن به مصلحت موجود در یک واجب دیگر، مانند: نمازهای یومیه و روزه ماه مبارک رمضان. به بیان دیگر، وجوب نفسی آن است که مورد تکلیف، خود به خود مطلوب و مورد نظر باشد. [۱]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۱۷۰.
[۸]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج ۲، ص ۲۸۱.
[۹]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج ۵، ص ۱۹۴.
[۱۰]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج ۴، ص ۳۱-۳۰.
[۱۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج ۷، ص ۳۹۴-۳۹۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۸۶، برگرفته از مقاله «وجوب نفسی». رده‌های این صفحه : وجوب
|